Afgelopen vrijdag was het de beurt aan kunstenaar Joep Vossebeld en het kunstenaarsduo re-collective om hun onderzoek dat ze doen voor het project ‘OVERGANGSZONE’ in de ENCI-groeve te presenteren bij de master Polis.
Na wat geschuif met stoelen en gepruts met de beamer konden we iets na elfen van start. Re-collective, bestaande uit Renan Schulze en Eline Kersten begonnen de sessie met een presentatie waarin ze eerst de driehoeksverhouding kunstenaar – onderzoeker – curator uiteenzetten. Daaropvolgend beschreven ze de methodologie van hun onderzoek. Het duo gaat in op het begrip ‘solastalgia’ dat bedacht en gedefinieerd is door de Australische filosoof Glenn Albrecht. Ze onderzoeken dit door middel van filmopnames, interviews en het cureren van een tentoonstelling. Dit werd vervolgens in een kritisch daglicht geplaatst door de master studenten van Polis en twee referenten, Gilbert Soeters, de stadsarcheoloog en Wilma de Kluizenaar, cultuurmakelaar van de gemeente Maastricht.
Na de lunch sloot ook Ad Himmelreich, conservator bij de Provincie Limburg zich aan, waarna Joep Vossebeld het woord nam. Hij presenteerde zijn onderzoek in een totaal andere vorm als de dames van re-collective in de ochtend. Voor zijn presentatie nam hij ‘graven’ als uitgangspunt, wat zich zowel letterlijk als figuurlijk manifesteerde in zijn verhaal. Hij groef als het ware in zijn gedachte (metaforisch), terwijl hij de studenten en referenten jeugdherinneringen vertelde waarbij de handeling van het graven de leidraad speelde (letterlijk). De studenten van Polis werden uitgedaagd om hier vervolgens op in te gaan door middel van debat en discussie. Dit leidde tot de conclusie dat het verhaal van Joep als werk kan worden gezien, als een op zich staande entiteit. Het is niet persé de materie die een werk tot een werk maakt, maar de ordening, constructie en deconstructie van gedachten.